Saddamen armada gatibu eta desarmatuta, mundua libreago omen da, Bush txikiaren esanetan*. Eta mingainean ez bazuen, buruan zuen ideia hori. Nabarraren irakurle finarentzat ez da erraz sal daitekeen txekorra aurreko planteamendua. Askatasunaren kontzeptua eta hura bera ulertzeko era aldatu dira, eta horrekin batera bere gabeziaren aurrean erantzuteko moduak. Askatasun ezaren marmarra aho-belarri doa, belarriak erretzen dituen zurrumurru deserosoaren gisan. Gure begien aurretik kutsadura bezala pasatzen da, ikusi gabe, baina arnasbideak ito eta begiak gorrituz. Min egiten digu, baina ohitu gara. Zentsura formalaren balizko gabeziak, gainera, guraizerik zorrotzena dakar: autozentsurarena. Statu quo deseroso honetan postura hartu dugu eta gauza gara fakirren eran kristalen gainean lo lasai asko egiteko. Irudimenak maletak egin eta nora esan gabe alde egin du.
