«Burgesentzako pelikula burgesa da. Ez dugu ikusleekin elkarrizketa iraultzailerik. Iraultza iraultza eginez egiten da, ez pelikulak eginez». Marco Ferrerik esan zuen Dillinger é morto bere lanari buruz ari zela. Bere filmografiako pelikulen artean zirikatzaileenetariko bat eta Cannesko Urrezko Palma irabazteko izendapena ekarri ziona, 1969an.
Iraultza… uuuuuh…! Iraultza gorriaren garaiko berezko tituluak alboan utzita (Eisenstein eta bere koadrila… nasdrovia, tovarischi!), oraindik gaur, noizean behin, ikuslearen aurpegian ustezko zaplaztekoa emateko egiten diren filmak agertzen zaizkigu, bizitzari beste era batez ekiteko eta bere egoera letargikotik esnatzeko (berriz ere ustez, ez pentsa) balio izango diotenak.
